Parwowiroza to ciężkie wirusowe zapalenie jelit (podobnie jak coronawiroza oraz rotawiroza) i jest bardzo niebezpieczną, bo trudną do wyleczenia chorobą wywoływaną u psów przez wirus CPV-2. Pominąwszy fakt, iż w zasadzie nie ma leków przeciw wirusom - można podać surowicę, jednak jest to sensowne tylko przez pierwsze 3 dni choroby i nieco łagodzi jej przebieg - to istotny jest fakt, iż organizm psa, który musi samodzielnie zwalczyć wirusy, jednocześnie błyskawicznie, w widoczny nawet dla laika sposób, ulega znacznemu osłabieniu. Dlatego choroba ta zbiera bardzo poważne żniwo wśród zwierząt, które na nią zapadły - śmiertelność sięga 70%, a czasem nawet 90%.

Mimo, iż wśród zwierząt domowych - ze względu na masowe szczepienia - zagrożenie jest niewielkie, wścieklizna nadal może być groźna. Jest to zakaźna, nieuleczalna choroba wirusowa (Rabies virus) zwierząt, nie tylko psów, kotów, czy fretek, niebezpieczna również dla ludzi. Pierwsze objawy zazwyczaj pojawiają się w czasie od 2 tygodni do 2 miesięcy (może jednak wystąpić nawet do 2 lat) od kontaktu z chorym zwierzęciem lub jego śliną. Zakażenie następuje przez pogryzienie, zranienie lub dostanie się śliny zakażonego zwierzęcia do otwartej rany lub błony śluzowej jamy ustnej, oka, czy nosa.